شگفتی های آفرینش

طبیعت پیرامون ما رازهای نهانی درون خود دارد که ما هنوز به بسیاری از آن ها پی نبرده ایم. تعداد زیادی از موجودات هنوز کشف نشده اند و ما تنها به بخشی از شگفتی های طبیعی کره زمین پی برده ایم. یکی از عجیب ترین اکو سیستم ها در این زمینه، بدون شک اقیانوس ها و دریاهای عمیق هستند.

۱- گرزه ماهی

گرزه ماهی که در عمق ۸۰ تا ۱۶۰۰ متری دریا زندگی می کند، یکی از ترسناک ترین هیولاهای دریایی به شمار می رود. برخی از آن ها کاملا سیاه بوده و دارای ارگان هایی نورانی �photophores� در مکان های خاصی از بدنشان هستند. یک باله پشتی بلند که برای فریب طعمه به کار می رود نیز در آن ها دیده می شود. برخی از گرزه ها هیچ گونه رنگی (رنگدانه) نداشته و شفاف هستند.

چشم های بزرگ آن ها نیز هر گونه نور را در شرایط کاملا تاریک و یا کم نور به خود جذب می کند. نورهایی که توسط ارگان های آبزیان اعماق دریا تولید می گردند، توسط فرایندی شیمیایی �زیست تابی� ایجاد می شوند.

۲- ماهی نیش دندان

ماهی نیش دندان که با نام �Anoplogaster cornuta� نیز شناخته می شود، موجود وحشتناک دیگری است که در اعماق دریا زندگی می کند. علی رغم داشتن چنین ظاهری، جانور تنها ۱۵ سانتیمتر طول خواهد داشت. بدن کوچک آن با یک سر بزرگ تکمیل می گردد. نام این آبزی از دندان نیش بزرگ و تیزی که در دهان دیده می شود، گرفته شده است.

رنگ ماهی نیش دندان از قهوه ای تیره تا مشکی متغیر است. البته نوع کم سن و سال آن ظاهری کاملا متفاوت دارد. آن ها خاکستری تیره هستند و روی سر خود یک برآمدگی طویل دارند. ماهی های نیش دندان در اعماق بسیار زیاد آب (۴۸۷۷ متر) زندگی می کنند. فشار آب در این نقطه بسیار زیاد و دما نیز تقریبا صفر درجه است. غذا نیز به شدت کمیاب است و این نوع ماهی ها هر چه گیر بیاورند نوش جان می کنند.

بیشتر خوراک نیش دندان ها از اعماق بالاتر به محل زندگی آن ها فرو می افتد. آن ها در اقیانوس های گرمسیر و معتدل از جمله آب های نزدیک به سواحل استرالیا دیده می شوند.

۳- ماهی اژدها

ماهی اژدهای اعماق دریا یا �Grammatostomias flagellibarba� با وجود ظاهر و جثه کوچکش، شبیه به بیگانه ها جلوه می کند. این آبزی از نظر طولی تنها ۱۶ سانتیمتر رشد می کند و دارای سر و دهانی بزرگ است که در آن تعداد زیادی دندان نیش تیز و وحشتناک دیده می شوند. روی چانه این جانور زائده ای بلند دیده می شود که وظیفه تولید نور را بر عهده دارد. 

ماهی اژدها از آن همانند طعمه ماهیگیری استفاده می کند و مدام آن را روشن و خاموش کرده و حرکت می دهد. هنگامی که یک آبزی نزدیک شود، آرواره های قدرتمند ماهی اژدها سریعا وارد عمل می گردد. این ماهی همچنین دارای ارگان هایی نورانی در کناره های بدن خود است که برای برقراری ارتباط میان هم نوعان دیگر مورد استفاده قرار می گیرند. آن ها برای جلب نظر طعمه های اعماق پایین تر نیز استفاده می شوند.

ماهی های اژدها در عمق ۱۵۰۰ متری دریا زندگی می کنند و معمولا در نواحی گرمسیری دیده می شوند.

۴- قلابچه ماهی

قلابچه ماهی با نام �Melanocetus johnsoni� آبزی عجیب و غریبی است که در اعماق بسیار زیاد اقیانوس زندگی می کند. بدن گرد آن به گونه ایست که ما را به یاد توپ بسکتبال می اندازد و در عین حال نیز به نظر می رسد که می تواند یک نفر را قورت دهد. دهان بزرگ او همانند کوسه هاست و به دندان های نیش تیز و ترسناک مجهر شده. ظاهر آن باعث شده که لقب �شیطان سیاه� نصیبش گردد.

بر خلاف ظاهر رعب انگیز جانور، قلابچه ماهی تنها ۱۳ سانتیمتر رشد می کند. نام آبزی به خاطر وجود ستون فقرات پشتیِ تغییر یافته که به یک اندام ساطع کننده نور مجهز شده، انتخاب گشته است. همانند بسیاری از جانوران اعماق دریا، این ماهی از اندام نوری خود برای جذب طعمه ها استفاده می کند. ماهی اندام را روشن و خاموش کرده و آن را حرکت می دهد تا غذای خود را شکار کند.

نکته جالب درباره قلابچه ماهی ها این است که نوع نر آن ها کوچکتر بوده و در مقایسه با نوع ماده، ظاهری متقاوت دارد. ماهی های نر به اندازه یک انگشت هستند و توسط دندان کوچک و قلاب شکل، خودشان را به نوع ماده متصل می سازند. پس از آن که اتصال انجام گرفت، ارتباط رگ های خونی برقرار شده و ماهی نر باقی عمرش را به همین شکل سپری کرده و مانند یک انگل از بدن ماده تغذیه می کند.

اگر جنس نر نتواند این کار را انجام دهد، از گرسنگی خواهد مرد. قلابچه ماهی ها معمولا در اعماق بیش از ۹۰۰ متر زندگی می کنند.

۵- مارماهی پلیکانی

مارماهی پلیکانی با نام علمی �Eurypharynx pelecanoides� یکی از عجیب ترین مخلوقاتی است که در اعماق دریا مشاهده می گردد. به عنون یک ویژگی بارز، می توان به دهان بزرگ آن اشاره نمود. دهان این جانور مفصل ضعیفی دارد و همین مسئله سبب می شود که بتواند با باز کردن زیاد آن، طعمه های بزرگتر از خودش را ببلعد. طعمه پس از بلعیده شدن در محظفه ای شبیه به کیسه پلیکان ها قرار می گیرد.

معده جانور نیز می تواند برای بلعیدن و حضم طعمه های بزرگتر کش پیدا کند. دهان عجیب این آبزی باعث شده که به آن لقب مارماهی دهان چتری نیز بدهند. دم جانور نیز بسیار بلند است و همانند شلاق به نظر می رسد. در نمونه های شکار شده توسط تورهای ماهیگیری دیده شده که دم بلند آن ها گره خورده است.

مارماهی های پلیکانی بین ۶۰ سانتیمتر تا ۱ متر رشد می کنند و در همه جای دنیا در اعماق ۹۰۰ تا ۱۸۰۰ متری مشاهده می گردند.

۶- مرکب ماهی غول پیکر

مرکب ماهی غول پیکر با نام علمی �Architeuthis dux� یکی از بزرگترین جانوران دنیا به شمار می رود. طول این آبزی گاهی اوقات به ۱۸ متر نیز می رسد و از این لحاظ بزرگترین بی مهره جهان شناخته می شود. مرکب ماهی غول پیکر جانوری نرم تن است و در ردیف �سرپایان� (اختاپوس ها و سایر مرکب ماهی ها) قرار می گیرد.

در رابطه با این آبزی ها اطلاعات بسیار کمی وجود دارد، زیرا هیچ یک از آن ها زنده دیده نشده اند. بیشتر چیزی که ما در حال حاضر می دانیم، با استفاده از مطالعه روی اجساد به دام افتاده در تورهای ماهیگیری و یا نمونه های به گل نشسته به دست آمده است.

ماهی های مرکب غول پیکر گوشت خوار هستند و هر چیزی که بر سر راهشان قرار بگیرد را می بلعند. در طول جنگ جهانی دوم، ماجراهایی درباره نجات یافته های کشتی های شکسته ای که ادعا می کردند همکارانشان در تارکی شب توسط این جانداران بلعیده شده اند، به گوش می رسید. همچنین گزارش هایی مبنی بر بلعیده شدن سکنه قایق های کوچک توسط مرکب ماهی ها شنیده می شد.

این داستان ها هیچگاه به طور رسمی مورد تایید قرار نگرفتند، اما نقاشی هایی از این جانداران وحشتناک وجود دارد. هشت بازوی بلند آن ها دارای مکنده هایی هستند که طعمه توسط آن ها نگه داشته می شود. دهان قدرتمند آن ها نیز با کارایی حیرت آور کار طعمه را تمام می کند.

این جانداران طعمه خوبی برای نهنگ های عنبر به شمار می رفتند. تعداد زیادی از آن ها در شکم این ماهی های بزرگ یافت شده است؛ البته همراه با زخم هایی روی دیواره معده که ناشی از مکش مکنده های مرکب ماهی ها بوده اند.

۷- ایزوپود بزرگ

ایزوپود بزرگ با نام علمی �Bathynomus giganteus� بزرگترین گونه شناخته شده در خانواده ایزوپود هاست. این آبزی از نظر ظاهر و نسبت، بسیار نزدیک به خرخاکی های گلوله ای است که در بیشتر باغچه ها دیده می شوند. سخت پوست گوشتخوار یاد شده، وقت خود را صرف کاوش در کف (بستر) دریا می کند. به علت کمبود غذا در عمق زیاد، ایزوپود هر چیزی که از بالا به اعماق پایین سرازیر شود را می بلعد.

جانور از برخی بی مهره هایی که در عمق زندگی می کنند نیز تغذیه می نماید. اندازه ایزوپودهای بزرگ می تواند به ۴۰ سانتیمتر نیز برسد. ظاهر آبزیان یاد شده بسیار شبیه به موجودات ماقبل تاریخ جلوه می کند. آن ها می توانند در مواقع خطر خودشان را به شکل یک گلوله درآورند و توسط پوسته ضخیم و مقاوم، از خطرات احتمالی دور بمانند.

دهان عجیب و غریب آن ها اجزای بسیار زیادی دارد که برای تکه تکه کردن طعمه با یکدیگر کار می کنند. آن ها در همه جای دنیا دیده می شوند و در اعماق بیشتر از ۶۰۰ متر زندگی می کنند.

8- تابوت ماهی

تابوت ماهی (B.melanostomus) با بدن نرم و دم بلند خود که هردویشان دارای برآمدگی های کوچک هستند، ظاهر ترسناکی را به هم زده است. پوشش سیاه و سفید در دهان و یک برآمدگی در پوزه که به یک گودی ختم می گردد، ظاهر این جانور را تشکیل می دهد. تابوت ماهی حداقل ۱۰ سانتیمتر رشد می کند و در نواحی مرکزی تا شرقی اقیانوس هند در اعماق ۱۳۲۰ تا ۱۷۶۰ متری دیده می شود.

نام علمی آبزی که در بالا به آن اشاره شد، در زبان یونانی معنای �دهان سیاه� را می رساند. دو نوع مختلف از تابوت ماهی به نام های �Bathychaunax� و �Chaunax� وجود دارد. مورد اول در مقایسه با دومی، دارای خطوط جانبی کمتر، زائده ای بلندتر، سری پهن تر، فاصله زیاد میان برآمدگی ها و ویژگی های استخوان بندی مختلف است.

۹- مرکب ماهی خون آشام (جهنمی)

مرکب ماهی خون آشام �Vampyroteuthis infernalis� دقیقا مانند جانورانی است که در فیلم های علمی تخیلی دیده ایم. این آبزی باله هایی در بدن خود دارد که شبیه به گوش های بزرگ جلوه می کنند. فرم ژلاتینی آن نیز باعث می شود که ما به جای مرکب ماهی ها، آن را در خانواده عروس های دریایی ببینیم. مرکب ماهی جهنمی در میان تمامی جانداران بزرگترین چشم را دارد.

طول جاندار یاد شده نهایاتا به ۱۵ سانتیمتر می رسد، با این حال چشم های آن تقریبا به اندازه چشم های یک سگ هستند. تمامی بدن جانور با اندام های تولید کننده نور پوشیده شده است. موضوع یاد شده این قابلیت را به مرکب ماهی می دهد که در هر زمانی خودش را خاموش و روشن کند. در صورت عدم استفاده از ارگان های نوری، آبزی کاملا در اعماق دریا محو شده و دیگر نمی توان آن را دید.

۱۰- موش ماهی بینی دراز

این ماهی (Harriotta raleighana) در آب های بسیار عمیق زندگی می کند و طول آن به ۱٫۵ متر نیز می رسد. بینی دشنه مانند جانور همه را به یاد دماغه یک جنگنده مافوق صوت می اندازد. موش ماهی بینی دراز در آفریقای جنوبی به �کوسه شبح� شهرت دارد. تنها لمس ستون فقرات سمی در اولین باله پشتی، می تواند فرد را به کام مرگ بفرستد؛ هرچند که چنین اتفاقی در محل زندگی آبزی (۲۵۰۰ متر در عمق دریا) هیچگاه رخ نخواهد داد.

مخلوقات زهردار و سمی اعماق دریا

زمین دنیای پر رمز و رازی است. در این سیاره موجوداتی زندگی می‌کنند که در عین ظاهر زیبا و گاه عجیب خود، بسیار سمی و زهر آگین هستند، از جمله موجوات آبزی اعماق دریاها که در این گزارش تصویری با آنها آشنا می‌شوید.

ماهی منجم:

با استفاده از باله‌های سینه‌ای خود به عنوان بیلچه، ماهی منجم (Stargazer Fish) ماسه‌های کف دریا را حفر می‌کند. سپس در این گودال آرام می‌گیرد و تنها چشمان و دهانش را بیرون می‌گذارد تا بتواند طعمه‌های عبوری را شناسایی و شکار کند. این ماهی همچنین می‌تواند با استفاده از یک اندم تخصصی که در زیر چشمانش قرار دارد، یک شوک الکتریکی دفاعی به قدرت 50 ولت تولید کند.

مار دریایی نواری:

سم مار دریایی نواری 10 برابر زهرآگین‌تر از سم مار زنگی است، اما خوشبختانه این مارها آنقدر نجیب و آرام هستند که آمار نیش زدن انسان‌ها توسط آنها بسیار نادر است. مار دریایی نواری در آب‌های گرم و کم‌عمق صخره‌های مرجانی و باتلاق‌های مانگرو زندگی می‌کند. از میان تمام مارهای آبی، تنها این مارها هستند که دوزیست بوده و می‌توانند تا 10 روز را در خشکی بگذرانند.

سفره‌ماهی دم کوتاه:

زخمی شدن استیو ایروین (مستندساز معروف حیات‌وحش اهل استرالیا و ملقب به شکارچی تمساح) توسط یک سفره‌ماهی دم کوتاه باعث شد تا کل این گونه به ناحق لقب قاتل را به خود بگیرند. با وجود حادثه پیش آمده برای ایروین، مرگ انسان‌ها در اثر نیش سفره‌ماهی‌ها بسیار نادر است و در سال، تنها یکی دو مورد در سراسر دنیا اتفاق می‌افتد. این جانوران معمولا دم خنجرمانند خود را برای محافظت در برابر شکارچیانی مانند کوسه‌ها و یا نهنگ‌های قاتل استفاده می‌کنند. دم کوتاه‌ها بزرگ‌ترین گونه در خانواده سفره‌ماهی‌ها هستند. طول آنها ممکن است به 4.5 متر برسد، و وزنشان بالغ بر 340 کیلوگرم شود.

حلزون دریایی:

حلزون‌های دریایی که با نام Nudibranch نیز شناخته می‌شوند، فاقد پوسته بوده و در مقابل شکارچیان بی‌دفاع هستند؛ حداقل این چیزی است که در ظاهر به نظر می‌رسد. اما در حقیقت این جانوران مجهز به زرادخانه‌ای سمی هستند که یا توسط خود جانور تولید می‌شود، و یا از طریق خوردن گوشت اسفنج‌ها و شقایق‌های دریایی سمی به دست می‌آید. اغلب حلزون‌های دریایی دارای رنگ‌های درخشانی هستند که آنها را در مقایسه با مرجان‌ها و یا کف اقیانوس متمایز می‌کند؛ و البته پیام روشنی نیز برای شکارچیان در خود دارد: من خوشمزه نیستم.

شیرماهی:

شیرماهی‌ها (Lionfish) که در فارسی خروس ماهی نیز نامیده می‌شوند، ظاهری بسیار رنگارنگ و جذاب دارند. اما زرادخانه آنها که همان باله‌های پشتی سوزن‌مانندشان است، در واقع هشداری برای دور نگهداشتن دیگر موجودات است. انسان‌های کنجکاوی که قصد نزدیک شدن به این ماهیان را دارند، با نیشی دردناک و به طور بالقوه سمی از سوی این خارها روبه‌رو می‌شوند. شیرماهی‌های ابتدا در آبهای بخش اندونزیایی اقیانوس آرام شناسایی شدند، اما اخیرا به سایر آب‌های گرم همانند دریای کارائیب نیز گسترش یافته‌اند؛ مکان‌هایی که در آنجا به عنوان یک گونه مهاجم باعث به وجود آمدن نگرانی‌های بوم‌شناختی شده‌اند.

ماهی بادکنکی:

این توپ به ظاهر بی‌آزار در واقع یک ماهی بادکنکی است که در آب‌های ساحل کارناتاکا هند به گل نشسته است. این ماهی که با نام ماهی پفکی نیز شناخته می‌شود، سعی می‌کند تا با قورت دادن مقادیر زیاد آب (و یا هوا) و باد کردن خود تا چند برابر اندزاه معمولی، مانع از خورده شدن خود توسط شکارچیان شود. شکارچیانی که به این هشدار توجه می‌کنند خوش‌شانس هستند، زیرا آنهایی که این کار را انجام نمی‌دهند ممکن است زنده نمانند تا بتوانند اشتباهشان را تکرار کنند.
ماهی بادکنکی در بدن خود ماده‌ای به نام تترودوکسین دارد، که برای اغلب ماهیان و همچنین انسان مرگبار است. با این وجود، برخی از ژاپنی‌ها ماهی بادکنکی را خوراک لذیذی می‌دانند؛ اگرچه یک ماهی می‌تواند سم کافی برای کشتن 30 انسان را در خود داشته باشد.

عقرب ماهی:

اعضای خانواده بزرگ عقرب ماهی‌ها در کف دریا زندگی می‌کنند، جایی‌که می‌توانند با محیط اطرافشان در هم آمیزند و در کمین شکار خود بنشینند. این شکارچیان صبور در طول میلیون‌ها سال به چنان استتار موثری دست یافته‌اند که باعث شده است بسیاری از قربانیان آنها هرگز متوجه نشوند چه چیزی آنها را شکار کرده است. عقرب ماهی‌ها همچنین به خارهایی سمی مجهز هستند که می‌تواند برای هر حیوانی که تلاش کند تا این شکارچیان را شکار کند، نیشی خطرناک به دنبال داشته باشد.

مرجان آتشین کارائیب:

هر غواصی که به مرجان آتشین دست زده باشد می‌داند که لقب آتشین از کجا می‌آید: خارهای ریزی که احساس سوزش دردناکی ایجاد می‌کنند. با این وجود، اعطای نام مرجان به این جانوران اندکی گمراه کننده است. این جانوران بیشتر به ژله‌های دریایی و سایر شقایق‌های نیش‌دار شباهت دارند. مرجان آتشین می‌تواند به سرعت در آبسنگ‌های آب‌های گرم تکثیر شود، در حالی‌که با استفاده از پولیپ‌های نیش‌دار خود سایر جانداران را متقاعد می‌کند که روی آن رشد نکنند.

کشنده ترین موجودات سمی در اعماق اقیانوس ها

تا به حال موجودات دریائی زیبائی را در آب دیده ایم ولی گونه های زیادی از این موجودات زیبا و درخشان بسیار سمی و خطرناک می باشند.در ادامه به ۸ موجود دریائی زیبا ولی سمی می پردازیم که چگونه میتوانند شکار خود را غافلگیر کنند و اینکه دربرابر تهدیدها از چه سلاح هائی استفاده میکنند.

پرتو ماهی برقی

برقی که به آن اژدر ماهی هم می گویند و وزن آن تا ۳۴ کیلو هم میرسد.برخلاف پرتو ماهی هائی که با باله هاشان شنا میکنند ،اژدرماهی خود را مانند یک بمب افکن پنهان کار با دمی کوسه مانند به جلو می راند.

به سلاحی کشنده کشنده مجهز است.سلاحی که با یک شوک الکتریکی قدرتمند شکار را بی حس کرده و می کشد.عضلات تقویت شده آبشش این ماهی در امواج منقبض می شود. قربانیان در زیر گنبدی خفناک به دام افتاده و سپس زیر رگباری از جریان الکتریکی که با شوک های پی در پی بر سرشان آوار میشود گیر می افتند.

در حالت عادی هیچ برقی نداشته و بی خطر می‌باشد . اما به محض اینکه احساس خطر کند، سریعا خود را شارژ کرده و آماده آزاد کردن انرژی الکتریکی می‌شود. انرژی که به صورت جران الکتریکی بوده از سر تا دم جانور تا شعاعی محدود و بسیار نزدیک به پوست جانور تشکیل یک میدان الکتریکی را می‌دهد. جریان الکتریکی ر قسمت پشتی جانور مثبت و در طرف سینه‌ای دارای بار منفی می‌باشد که با آزاد شدن آن به هر موجودی که در این میدان قرار گرفته باشد آسیب جدی می‌رساند،

سفره ماهی برقدار فاقد خار سمی بوده و بر روی دم آن‌ها هیچ خار سمی وجود ندارد. ارگان‌های التریکی که (الکتروسیت) (Electrocytes) نامیده می‌شوند، صورت عصب یا عضله الکتریکی در بدن این جانور وجود دارد که تعداد زیادی از این الکتروسیت‌ها در بدن هر گونه در کنار هم چسبیده شده است. هر ارگان یا سلول الکتریکی شبیه به یک پیل الکترو شیمیایی عمل کرده و توانایی تولید ۱۵/۰ ولت برق را دارد که در مجموع همه این الکتروسیت‌ها با هم می‌توانند انرژی الکتریسیته زیادی را تولید کنند.

انرژی الکتریکی آزاد شده توانایی از کار انداختن قلب انسان و دوربین دیجیتال را دارد. این جانور نسبت به نور فلش دوربین بسیار حساس بوده و سریعا واکنش نشان می‌دهد و نسبت به پالس‌های الکتریکی آزاد شده از دوربین دیجیتال به هنگام فیلمبرداری یا عکس برداری حساسیت داشته و از خود واکنش‌های تندی نشان داده و انرژی الکتریکی خود را آزاد می‌کند. این انرژی آزاد شده می‌تواند دوربین دیجیتال را براحتی از کار اندازد.

در اکثر موارد پرتو ماهی از این سلاح برای شوک داده به ماهی هائی استفاده میکند که هضم شان راحت تر است. اما در هنگام ترس از یک غواص ،اژدر ماهی قادر خواهد بود تا ۵۰ ولت الکتریسیته آزاد کند که برای برق گرفتگی کافی است.

هشت پای حلقه آبی

اندازه هشت پای حلقه آّبی به سختی کمی بزرگتر از یک توپ گلف می شود. در استخر های جذرومدی اقیانوس هند به دنبال خوراک میگردد.این جانور به کلی ناشنوا است.اما با چشمان تیزبین و شامه ای فوق العاده این کمبود را جبران میکند.

این سم حاوی تترودوتاکسین می باشد که در بین جانوران سمی گزینه رایجی است.میزان ۱ میلی گرم از این سم برای کشتن یک انسان کافی است و متاسفانه هنوز هیچ پادزهری برای آن کشف نشده است.بادکنک ماهی ها و حلزون های مخروطی از این سم استفاده میکنند.سم توسط باکتری هائی که در غدد بزاقی اش زندگی میکنند ساخته می شود و ترکیبی قوی برای مقابله با شکار و اگر لازم بود برای شکارچی است.

رنگ این هشت پا آب زیرکار معمولا زرد کم رنگ  با حلقه های گیره است.اکر بترسد کیسه های زیر جوهر پوستش به سطح آمده و حلقه هایش را به رنگ آبی نگونی در می آورد.هشداری درخشان به تهدید های احتمالی میدهد.

خارج شدن سم سنگ ماهی

سنگ ماهی ها مانند جارو برقی غذایشان را یک باره می بلعند.سرعتش کم به نظر میرسد و طعمه ای راحت برای شکارچیان است.

نام این ماهی به دلیل شباهت ظاهری آن به سنگ است. روی قسمت پشت این ماهی ۱۳ باله تیغ مانند وجود دارد که زهر را از درون ۲ کیسه متصل به هر تیغه آزاد می‌کند. زهر این ماهی درد شدید همراه با شوک، فلج شدن و مرگ بافتی ایجاد می‌کند. این زهر به حدی دردناک است که گفته می‌شود قربانیان آن از شدت درد حاضر به قطع عضو آسیب دیده خود هستند.

این ماهی در آب‌های دریای عمان یافت می‌شود که عموماً زیر صخره‌ها زندگی می‌کند به عنوان  سمی  ترین ماهی در دنیا شناخته شده‌است. تعجبی ندارد سنگ ماهی ها را سمی ترین ماهی های جهان می نامند.این ماهی برای انسان تهدیدی مرگبار حساب میشود.خصوصا به این دلیل که شبیه سنگ معمولی می باشد.